Esta pasada fin de semana, finou José Luis Sampedro.
Sen dubida unha persoa cun carácter e unha vitalidade sen igual. Este mestre de
económicas, gran humanista e membro
da RAE dende o ano 91, escribiu varias obras, pero a que lle dou
relevancia foi "La sonrisa etrusca", que eu lin fai xa moitos
anos, pero que quero hoxe recordar o fío do seu pasamento, en humilde homenaxe
a un home que nos últimos meses había cobrado unha relevancia especial, como
referente do movemento 15M e das posturas do sentido común fronte a ese capitalismo salvaxe que nos esta levando a escravitude, Incluso escribiu o prologo a esa pequena obra chamada "Indignaos!" do tamen recentemente falecido Stephane Hassel, obra que tamen vos recomendo, e que foi xerme do 15M e dos movementos sociais que se estan dando por todo o mundo....E un libro sinxelo dende calquera punto de vista,
mesmo no seu plantexamento: conta unhas semanas na vida dun home maior e enfermo,
falando da súa relación co seu neto, o que adora, co seu fillo e a súa difícil nora,
cos que comparte vivenda, cun amor de ancian, cos seus recordos de xuventude, e
con esas teimas de vellos, como a de vivir mais tempo que o seu eterno rival.Según van pasando
as paxinas da obra, imos descubrindo que moito do pensamento do autor quedou plasmado
nel, é que ese vitalismo do que fixo gala dende sempre un home que combateu na guerra
en ambos bandos e tivo que ver cousas horribles, se transmite as súas personaxes
dunha maneira fantástica, dándolle unha humanidade que é o que realmente fai funcionar
o libro.
miércoles, 10 de abril de 2013
martes, 12 de febrero de 2013
“Ollos de Auga” e “A praia dos afogados “, de Domingo Villar.
Domingo Villar é un escritor moi moi interesante. A min encántame. Crea unhas personaxes inesquecibles, cun inspector de policía (e consultor radiofónico
as horas), perfectamente construído, tan real e humano que é impensable que non
exista, o mesmo que o seu axudante, que
o non ser galego da o contrapunto perfecto o inspector e a unha obra que doutro
xeito pecaría de ser demasiado galega, e perdería moito mercado entre os non
iniciados na nosa retranca e maneira de ser galega.
jueves, 3 de enero de 2013
"El nombre del viento" e "El temor de un hombre sabio", de Patrick Rothfuss.
Hoxe vouvos a falar de dous libros, que
forman parte da triloxía que leva o nome de “Crónica
del asesino de reyes”. As dúas partes publicadas desta triloxía son “El nombre de viento” e “El temor de un hombre sabio” .
E son dúas OBRAS DE ARTE. En maiúsculas.
O xénero no que se
encadran os libros é o
encadran os libros é o
Suscribirse a:
Entradas (Atom)