Penso que a literatura galega esta dando mostras dunha
calidade de altura, a pesares de que as editoriais galegas vistos os prezos dos
libros pensen como o PP que os galegos somos ricos, e que pouco a pouco
vai abandonando temas que por repetitivos xa se facían cansinos, polo menos
para min.
Os fillos do mar e unha novela que pasa
das catrocentas paxinas. Pero son catrocentas paxinas de lectura moi áxil, que combina
doses de humor, intriga, historia e aventuras a partes iguais e con acerto. A historia, contada en primeira persoa, e
ambientada en Vigo e na súa ría, enlaza presente e varios puntos históricos do
pasado o fío dunha herdanza misteriosa que se volve aventura, e vai xirando
pouco a pouco, paxina a paxina,tomando diferentes formas ata os parrafos finais.
Polas paxinas desta obra desfilan personaxes de toda casta, dende o
protagonista, que de tan torpe e patético resulta encantador, ata personaxes
totalmente extravagantes, capitáns da mariña, anticuarios con misterioso pasado
ou mesmo narcos dos de toda a vida.
Se este nadal estades pensando en regalar un libro, con este acertaredes
seguro, pois é unha obra redonda, que entra tanto no xénero histórico ou de
aventuras, como no policíaco, incluso conten algunha historia de amor (unha
seravos evidente dende as primeiras paxinas, pero hai máis, e moito máis
fermosas).
E non perdades de vista a Pedro Feijoo, un escritor que, o igual que Domingo Villar, estou seguro de que van dar moito do que falar.
